Czy pamięta Pan/Pani, jak rodzice chwalili Pana/Panią, gdy był Pan/Pani dzieckiem?
Od najmłodszych lat wielu z nas było obsypywanych pochwałami w stylu “Och, jesteś taki mądry! Świetna robota!” od naszych rodziców.
Choć bycie docenionym to wspaniałe uczucie, długoterminowy wpływ tego rodzaju pochwał na nasz sposób myślenia i poczucie własnej wartości może nas zaskoczyć.
Dla mnie ten wzorzec pochwał stał się cechą definiującą moje życie. Za każdym razem, gdy byłem chwalony, zdawałem sobie sprawę, że robię coś dobrze, więc starałem się to powtarzać w kółko. Zanim się zorientowałem, spełnianie oczekiwań rodziców stało się moim głównym celem.
Kiedy zacząłem chodzić do szkoły, za bardzo bałem się rozczarować rodziców, więc ciężko pracowałem, by tego uniknąć. Uczyłam się do późna, zdobywałam świetne oceny w szkole, co tydzień grałam na skrzypcach i pianinie oraz uczęszczałam na zajęcia taneczne.
“Muszę się wykazać”, powtarzałam sobie, “muszę być doskonała we wszystkim”. Kiedy dostawałam w szkole ocenę “dostateczną” lub nawet “dobrą”, denerwowałam się, że muszę powiedzieć o tym rodzicom. Moja mama “porozmawiamy w domu” wciąż przyprawia mnie o dreszcze.
Presja na doskonałość była moim domyślnym stanem.
Chociaż może to brzmieć znajomo dla wielu osób pochodzących z rodzin z Europy Wschodniej, nie było to zdrowe i uważam, że może to być powód, dla którego rozwinąłem swój niepokój, niechęć do ryzyka i strach przed porażką.
To badanie wykazało nawet, że rosyjskie rodziny “rzadko zachęcają do autonomii, aktywności i samokontroli” w wychowaniu dziecka, preferując surowe podejście.
Istnieje jednak alternatywa, którą odkryłem dzięki przełomowej książce Carol Dweck “Mindset”. Książka ta udowadnia, jak duży wpływ na nasze życie, sukces i potencjał może mieć nasze wychowanie.
W swojej książce “Mindset”, dr Carol Dweck, znana psycholog i profesor Uniwersytetu Stanforda…